مقایسه تاثیر دو روش جراحی هموروئیدکتومی با استاپلر و هموروئیدکتومی با روش مرسوم بر پیامدهای بالینی بیماران

زمینه و هدف: بیماری هموروئید در کلیه جوامع از شیوع بالایی برخوردار است و همواره نیاز به روش های درمان کم عارضه تر در این بیماران احساس می شود. لذا این مطالعه با هدف مقایسه روش هموروئیدوپکسی با استاپلر با روش جراحی مرسوم هموروییدکتومی طراحی و اجرا گردید. روش بررسی: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی بود که بر روی 40 بیماران 18 تا 60 ساله مبتلا به بیماری هموروئید، دربیمارستان رازی اهواز انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول (20نفر) به روش استاپلر و گروه دوم (20نفر) با هموروئیدکتومی به روش مرسوم تحت درمان قرار گرفتند. نهایتا پیامدهای درمان در دو گروه باهم مقایسه شدند. یافته ها: آنالیزهای آماری نشان داد که بین دو گروه استپلرو جراحی مرسوم اختلاف معناداری در تون اسفنگتر آنال در حالت استراحت و فشار دادن، قبل و بعد از عمل وجود نداشت (0.32=P-value). همچنین بین میانگین نمرات درد دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت ( P-valueبه ترتیب 0.32و 0.23 و 0.19) اما از دست دادن خون، نیاز به مسکن و بازگشت به کار در گروه استاپلر به طور معنی داری کمتر از گروه جراحی مرسوم بود (P < .001). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که هموروئیدکتومی با استاپلر یک درمان جایگزین و موثر است که می تواند در گروه سنی بزرگسالان به منظور کاهش درد بیماران و زمان بازگشت به کار مورد استفاده قرار گیرد.